Joshua Tree- Williams- Grand Canyon (6 t/m 8 juli)

6 Juli – Joshua Tree National Park

Vandaag verlaten we Los Angeles in de richting van Grand Canyon. Om 7 uur zitten we al in de auto op advies van de man bij de receptie, de ochtendspits in Los Angeles is namelijk iets drukker dan die van De Waide in Nieuw Schoonebeek. Hoewel het ook nu al redelijk druk is hebben we geen file en zijn we rond 10 uur in het Joshua Tree National Park.

Dit park staat (hoe verrassend) bekend om de Joshua Trees. Het landschap vanuit Los Angeles werd steeds droger en het ziet er redelijk woestijnachtig uit. We werden al gewaarschuwd voor de warmte, en we hebben daarom voor vertrek uit LA een koelbox gekocht die gevuld met ijs en water op de achterbank van onze auto staat. Het is vooral een park waar je met de auto door heen rijdt, al zijn er wel enkele wandelroutes die je zou kunnen lopen. We stoppen een aantal keren, op het hoogte punt is een mooi uitzichtpunt, er is een cactus parkje en er zijn veel grote rotsen en aparte landschappen. Na zo’n drie uur verlaten we het park aan de oostkant.

We gaan lunchen bij de Macdonalds, dit hoort er natuurlijk ook bij in Amerika, en we zijn benieuwd hoe warm het nu eigenlijk echt is. De auto geeft namelijk alleen de graden in Fahrenheit aan, en de omrekenformule (Fahrenheit – 32 en vervolgens delen door 1,8 geeft de graden in Celcius) wisten we niet meer. De auto gaf aan 120 graden Fahrenheit, dit is dus bijna 49 graden celcius! Het voelt ook als een warme Föhn en buiten zijn is niet echt fijn. Gelukkig heeft de auto een goede airco. We rijden door, via een stukje over de route 66, naar Needles waar we een simpel motel hebben geboekt voor de overnachting. Ook hier is het nog zo warm dus we blijven na het eten lekker in onze kamer.

7 juli – Needles – Williams – Grand Canyon

We rijden vandaag door van Needles naar williams, een dorpje in de buurt van de Grand Canyon. Helaas konden we doordat we pas laat onze reis hebben geregeld, geen kamer meer in het park boeken.

We rijden eerst door het dorpje Oatman, hier lopen muilezels vrij rond en het is nog helemaal in de Western stijl. Hoewel het naar ons idee nu vooral (of alleen maar) als toeristische trekpleister gebruikt wordt, is het wel leuk om even te zien. Het doet een beetje denken aan pony park.

Na een korte stop rijden we verder naar Kingman en gaan daar weer de route 66 op. Deze kunnen we het grootste gedeelte volgen tot aan ons hotel in Williams waar we twee nachten zullen slapen. Williams is een klein dorpje maar het ziet er erg gezellig (maar wel toeristisch) uit. Na een goede lunch en een lekker biertje bij een nabijgelegen Italiaan is het tijd om in te checken. Elke kamer in het hotel is thematisch ingericht, na het bekijken van 2 verschillende kamers kiezen wij voor de Mexicokamer.

Aan het begin van de avond rijden we naar de Grand Canyon om daar de zonsondergang te bekijken, deze is rond 19.30 uur. Het eerst uitzicht op de Grand Canyon is supermooi en indrukwekkend! We gaan met een shuttlebus naar een van de plekken waar je de zonsondergang het mooiste kunt bekijken. Helaas is het redelijk bewolkt dus ik denk dat het bij helder weer nog mooier is, maar ook nu is het de moeite zeker waard!

8 juli – Grand Canyon

Vandaag hebben we de hele dag uitgetrokken om de Grand Canyon te bekijken. We hadden het niet in onze planning staan om gisteravond al heen te gaan dus we hebben vandaag genoeg tijd om rustig rond te kijken en rijden. We besluiten daarom eerst maar uit te slapen, maar langer dan 7.15 uur lukt nog niet echt, waardoor we toch om 8 uur alweer in de auto zitten. Eerst wat broodjes halen voor het ontbijt en ook vast voor de lunch.

In de Grand Canyon gaan we eerste een stukje lopen langs een paar uitkijkpunten die dichtbij elkaar zitten. Bij daglicht is ook de Colorado rivier goed te zien. Deze rivier heeft door de jaren heen door het schuren van de stroming de ‘’grand canyon’’ in het gesteente gesneden. Hoewel het hier geen 48 graden meer is, is het in de zon toch nog steeds wel erg warm om te wandelen. Tegen een uur of 12 vinden we het eigenlijk wel mooi geweest, het is erg indrukwekkend, ieder uitkijkpunt is net iets anders maar uiteindelijk lijkt het natuurlijk allemaal veel op elkaar. Omdat we het wel zonde vinden om alweer weg te gaan rijden we nog een stuk de ‘Desert view’ op, hier kan je zelf met de auto op en hier liggen de uitkijkpunten verder van elkaar vandaan. We stoppen op een plekje waar een trail naar beneden loopt. Bij het begin staat een waarschuwingsbord dat je inde zomer deze trail niet moet doen, er worden jaarlijk 150 mensen met een helikopter opgepikt en nog eens 600 door de ranchers. Wij lopen een paar bochtjes (Maurice iets verder dan Susan) naar beneden maar niet te ver, want we moeten ook nog weer omhoog. Deze paar bochtjes waren waarschijnlijk nog geen 1% van de hele trail hoor! We zijn blij dat we hier nog even gestopt zijn, we vonden dit wellicht het mooiste punt dat we gezien hebben in de Grand Canyon. Hierna rijden we terug naar ons hotel waar we even relaxen en nog wat gaan eten. Morgen gaan we richting Las Vegas!